کفش پلاستیکی ساحلی نباید روی پا فشار بیاورند. پنجه کفش باید با شکل انگشتان مطابقت داشته باشد، کف آن باید انعطاف پذیر باشد و پیشخوان باید سفت باشد.
انگشت پا ممکن است فقط در آن قسمت از کفش در آن سوی انگشتان قرار گیرد. کفش نامناسب برای کودکان مانع رشد طبیعی پا می شود. قوس پا ممکن است آسیب ببیند و صافی کف پا ایجاد شود.
کفش های تنگ و باریک با پوشیدن طولانی مدت می توانند منجر به تغییر شکل پا، محدودیت حرکت مفصل و اختلال در گردش خون و لنف شوند.
در هوای سرد و مرطوب، کفش های تنگ باعث سرد شدن و یخ زدن پاها می شود. کفش های بیش از حد بزرگ ممکن است باعث ساییدگی و تشکیل پینه شوند.
راحت‌ترین کفش‌ها آنهایی هستند که پاشنه‌های پهن با قد متوسط دارند.
پوشیدن کفش هایی با پاشنه خیلی بلند باعث کوتاه شدن عضلات گاستروکنمیوس و ضعیف شدن رباط ها و ماهیچه های جلویی زانو می شود.
می تواند باعث گرفتگی پا، رگ به رگ شدن رباط ها و دررفتگی مچ پا شود. پوشیدن کفش های پاشنه بلند توسط جوانان می تواند باعث انحنای ستون فقرات، تغییر شکل لگن و جابجایی اندام های داخلی شود.
خواص عایق حرارتی کفش ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا در طول فصول مختلف، دمای طبیعی را در سطح پا فراهم می کند.
کفش‌های چرمی که زیره چرمی دارند، بهداشتی‌ترین هستند.
به اندازه کافی قوی، هوا نفوذ پذیر و انعطاف پذیر است. کفش برای استفاده در زمستان در آب و هوای سرد باید با پشم، خز طبیعی یا شبیه سازی شده یا هر یک از مواد مصنوعی مختلف پوشیده شود. در کفش های تابستانی مانند صندل، باید هوای کافی مبادله شود.
