استفاده نسبی از بسیاری از ادویه پول بیبر نیز با آب و هوا متفاوت است. در میان کشورها، با افزایش میانگین دما، فراوانی استفاده از فلفل قرمز، سیر و پیاز (شکل 6 و 7)، و همچنین استفاده از بادیان، دارچین، گشنیز، زیره، زنجبیل، علف لیمو، زردچوبه، ریحان، خلیج افزایش یافت.
برگ، هل، کرفس، میخک، فلفل سبز، نعناع، جوز هندی، زعفران و پونه کوهی (همچنین به هیراسا و تاکماسا 1998 مراجعه کنید). 10 مورد اول از این ادویه ها “بسیار بازدارنده” هستند.
و روابط مثبت از نظر آماری معنی دار بود. بین دما و فرکانس استفاده برای 10 ادویه دیگر رابطه منفی وجود داشت، اما فقط برای شوید و جعفری که هیچکدام فعالیت ضد میکروبی قوی ندارند این رابطه معنی دار بود.
نسبت بیشتری از باکتری ها باید با دستور العمل های آب و هوای گرم نسبت به آب و هوای سرد مهار شوند.
در تأیید این پیش‌بینی، با افزایش میانگین دمای سالانه در بین کشورها، میانگین کسری از دستور العمل‌هایی که برای هر یک از ادویه‌های بسیار بازدارنده مورد استفاده در آن کشورها استفاده می‌شد، به طور قابل‌توجهی افزایش یافت.
با این حال، این همبستگی برای ادویه های کمتر بازدارنده برقرار نیست.
همچنین یک رابطه مثبت بین کسری از گونه‌های باکتریایی مهار شده توسط هر ادویه و بخش کشورهایی که از آن ادویه استفاده کرده‌اند، وجود دارد که نشان‌دهنده استفاده گسترده از ادویه‌هایی است که در برابر باکتری‌ها مؤثرتر هستند.
برای آزمایش بیشتر این نتیجه، ما سعی کردیم مشخص کنیم که آیا ادویه های مورد استفاده در هر کشور به ویژه در برابر باکتری های محلی موثر هستند یا خیر.
با این حال، متأسفانه، هیچ لیست جامعی از باکتری های بومی برای هیچ کشوری در نمونه ما موجود نیست.
بنابراین، برای تخمین بازداری، 30 دستور غذای مبتنی بر گوشت را به‌طور تصادفی از کتاب‌های آشپزی برای هر کشور انتخاب کردیم و تعداد 30 گونه باکتری «هدف» را که حداقل با یک ادویه در هر دستور غذا مهار یا کشته می‌شوند، محاسبه کردیم.
